اخذ شهروندی و پاسپورت دوم

قوانین مالیاتی برای کسانی که دو پاسپورت دارند

قوانین مالیاتی برای کسانی که دو پاسپورت دارند، خیلی مهم است چون ممکن است هم به نفع‌تان باشد هم بی‌خبر شما را گیر بیندازد 💰⚖️

داشتن دو پاسپورت خودش به‌تنهایی باعث پرداخت یا معافیت مالیاتی نمی‌شود، بلکه معیار اصلی معمولاً این‌ها هستند:

محل اقامت مالیاتی (Tax Residency): جایی که بیش از حد نصاب (معمولاً ۱۸۳ روز در سال) زندگی می‌کنید یا مرکز منافع اقتصادی‌تان آنجاست.
قوانین داخلی هر کشور: برخی کشورها مالیات را بر اساس اقامت (Residence-Based Taxation) می‌گیرند، برخی بر اساس تابعیت (Citizenship-Based Taxation، مثل آمریکا).
توافقات اجتناب از مالیات مضاعف: اگر بین دو کشور توافق باشد، مالیات فقط در یک کشور پرداخت می‌شود یا اعتبار مالیاتی داده می‌شود.

ایران:
- مالیات صرفاً بر درآمد حاصل در ایران اعمال می‌شود.
- درآمد خارجی شما (مثلاً از تجارت یا سرمایه‌گذاری خارج) در ایران مشمول مالیات نیست مگر آن را به ایران منتقل کنید.
- پاسپورت دوم تأثیری در معافیت یا الزام مالیاتی ندارد.
سائوتومه و پرینسیپ:
- نظام مالیاتی بسیار سبک برای غیرمقیم‌ها (Non-residents).
- مالیات صفر بر درآمد و سرمایه خارجی برای کسانی که مقیم مالیاتی محسوب نمی‌شوند.
- اگر مقیم شوید، نرخ مالیات بر درآمد شخصی حدود ۲۰٪ است ولی با معافیت‌های گسترده.
- شرکت‌های آف‌شور (Offshore) در STP برای درآمد خارجی مالیات صفر دارند.

امکان انتخاب محل اقامت مالیاتی در کشوری با نرخ پایین یا صفر (مثل STP).
استفاده از قوانین Offshore برای ثبت شرکت، نگهداری سرمایه، یا دریافت درآمد بدون پرداخت مالیات مضاعف.
پرهیز از حساسیت بانکی و محدودیت‌های تحریمی ایران.

اگر در کشوری با سیستم Residence-Based زندگی کنید (مثل پرتغال یا کانادا)، پاسپورت دوم تأثیری در معافیت ندارد و باید مالیات همان کشور را بدهید.
اگر بین دو کشور توافق مالیاتی نباشد، خطر مالیات مضاعف وجود دارد.
پنهان کردن درآمد خارجی در برخی کشورها می‌تواند جریمه یا پیگرد داشته باشد (به ویژه در OECD).
داشتن شرکت Offshore مزایای مالیاتی دارد اما نیازمند مدیریت دقیق تراکنش‌ها و رعایت قوانین ضدپولشویی است.

یک ایرانی با پاسپورت سائوتومه، ساکن دبی:

✅ نتیجه: در سه حوزه مالیاتی، نرخ صفر یا بسیار پایین دارد.